Prezidanta moŝto

Sinjoroj

Je la nomo de la popoloj, kiuj ne estas reprezentataj tie ĉi, mi interrompas vin,

Miaj paroloj estos eble sensignifaj laŭ vi. Kaj tamen nia bezono de tutmonda ordo ne povas esti pli longtempe neglektata.

Ni, la popolo, deziras pacon, kiun nur mondregistaro povos doni.

La suverenaj ŝtatoj, kiujn vi reprezentas ĉi tie, nin dividas kaj kondukas al la milita abismo.

Mi alvokas al vi por ke vi ne plu gardu nin en la iluzio de via politika aŭtoritato. Mi alvokas al vi, por ke vi tuj kunvoku Mondan Konstituciantan Asembleon, kiu supren levos la standardon, ĉirkaŭ kiu ĉiuj homoj povos ariĝi : la standardo de la suvereneco de ununura registaro por ununura mondo.

Se vi ne plenumos tiun taskon, retiriĝu, Popola Asembleo stariĝos el la mondaj amaspopoloj por konstrui tiun registaron.

Ĉar nenio malplia povas utili al ni.